Saturday, August 27, 2016

|| තාන්යාට ලියමි 11 - (සාෂෙන්කා වැන්යුෂින්) ||


ආදරණිය තාන්යා,

නුඹට ලියන්නට මෙතෙක් කල් ගැනීම පිළිබඳව මට සමාවෙන්න. ව්ලැදිවොස්ටොක් ජීවිතය මම හිතුවාටත් වඩා කාර්යබහුල උනා. අම්මාගේත් තාත්තාගේත් බලවත් ඉල්ලීම නිසා මම සතියක පමණ කාලයක් එහි රැඳී නොසිටින්නට මට නුඹව මුණගැහෙන්න එන්නත් බැරුව යන්න ඉඩ තිබුණා. නුඹ සනීපෙන් ඉන්නවා නේද බෝනික්කි ?? එදා හමුව තරමක් කෙටි එකක් උනත් මම බොහොම සතුටු උනා. නුඹ දැන් ඉස්සරටත් වඩා ලස්සනයි පුංචි කවිකාරි !! නුඹේ හිනාව එන්න එන්නම ලස්සන වෙනවා කියලයි මට හිතෙන්නේ. දැන් ආයෙමත් අපි අපේ ලෝක වල. කොටින්ම, ලියන්නවත් මට වෙලාවක් හොයාගන්න බැරි තරමට මගේ දවස කලබලකාරී වෙලා.

මම ආයෙමත් කුර්කීස් වල ඉඳන් මිටියාවතට ආ බව නුඹ දන්නවා නේද ? දැන් මෙහේ ඇවිත් සති හතරක් විතර ගෙවෙන්න ලං වෙලා. අතරමග දාලා ආපු වැඩ කටයුතු ඔක්කොම පිළිවෙලකට ආයෙම පටන් ගන්න මට ටිකක් කල් ගත වුනා. මිටියාවත අබ මල් රේණුවක තරමකින් වත් වෙනස් වෙලා නෑ තාන්යා. වොල්ගාව තවමත් ඇගේ ගීතය ගයමින් ගලා බසිනවා. පොප්ලර් ගස් පේළියත් තවමත් එහෙමමයි. පුංචි පොකුණ පැත්තට ආපු දාට පස්සේ ආයෙම යන්න වෙලාවක් නැතුව ගියා. පොකුණ ළඟ ඉඳන් ඉන්න මම කොච්චර නම් ආස කළාද ? ඒත් මේ තියන වැඩ රාජකාරි එක්ක මට ඒ දේ කරන්න වෙලාවක් හොයාගන්න බෑ තාන්යා.

පහුගිය සතියේ අපි සැණකෙළියට ගියා. ඒත් වෙනදා තරම්ම සැණකෙළිය ලස්සන නෑ කියලයි මට හිතුනේ. මෙදාපාර බිස්කට් එක්ක අයිස් ක්‍රීම් කන්නත් බැරුව ගියා තාන්යා !! ඒ වෙනුවට මේ පාර අපි කෑවේ අල කූරු !! ඒවා එතරම්ම රස නැති උනත් අපි බොහොම සතුටු උනා. 


පාව්කා ගැන වචනයක්වත් කියන්නේ නැත්තේ මොකද කියල නුඹ හිතනවා ඇති නේද ! පව්ලූෂා මිකායෙව් සනීපෙන් ඉන්නවා තාන්යා. ඔහු දැන් ඉස්සරට වඩා තරමක් හොඳයි කියලයි මට හිතෙන්නේ. හරියට කිව්වොත් කළු අසරුවා අලුත් නවාතැනක් හොයන් යන්න ගිහින් කියලයි මට හිතෙන්නේ. මම ඒ ගැන හරියට කියන්න දන්නේ නෑ. ඒත් මට සතුටුයි. කොහොම උනත්, බැලලයිකාව එක්ක ඔහුව දකින්න මට ටිකක් කල් බලන් ඉන්න සිද්ද උනා. ඒත් කොහොමින් හරි පහුගිය සතියේ දවසක මට ඔහු වයනවා බලන් ඉන්න ලැබුණා. දැන් මට ඉසාර වගේ බලන් ඉන්න හිතෙන්නේ නෑ තාන්යා. ඔහු දිනපොත කියවා ඇති වගක් හැඟෙන නිසා මට දැන් අමුතු ලැජ්ජාවක් ඇති වෙලා ! දැන් මම බලන්නේ ඉස්සරටත් වඩා හොරෙන් ! බොහොම පරිස්සමින්. කොටින්ම දැන් මම අමුතු කෙල්ලක් කියල මටම හිතෙන්න පටන් අරන්. ඒ කොයි හැටි වෙතත් මම වෙනදාටත් වඩා බොහොම සතුටෙන් ඉන්නවා තාන්යා !! නුඹත් සතුටින් නොවෙද ?

මම දන්නවා, මටත් වඩා නුඹට වැඩ රාජකාරි බොහොමයි. ඒත් නුඹේ සතුටට ඒක බාධාවක් වෙන්න ඉඩ තියන්න එපා. නුඹම කියන්නා වගේ අපිට නියමිත රාජකාරියක් තියෙනවා. ඒ රාජකාරිය කරන්න යන අතරමග සිද්ද වෙන හැම දෙයක්ම දරාගෙන ඉලක්කෙට යන එක ලේසි නෑ. ඒත් එහෙමයි කියල කවදාවත් ඉලක්කය පෙනි පෙනී අපිට මග නතර වෙලා ඉන්නත් බෑ . එහෙම උනොත් ඉතුරු වෙන්නේ ලොකු පසුතැවිල්ලක් විතරයි. පහුගිය කාලේ ඇතුලත මම බොහොම දේ ඉගෙන ගත්තා තාන්යා. ඒ හැම දෙයක් එක්කම මම බොහොම මැදහත් හිතින් හැමදෙයක්ම දිහා බලන්න පටන් අරන්. මම දන්නවා, නුඹ මටත් වඩා හොඳට ඒ ගැන දන්නවා කියලා. සතුටින් ඉන්න බොනික්කී !!

ඉඩක් ලදොත් මෙහි ඇවිත් යන්න එන්න. මම මග බලාගෙන ඉන්නවා.

ආදරෙන්,

සාෂෙන්කා වැන්යුෂින්.

~සමාප්තයි~

 

 

Tuesday, August 2, 2016

|| තාන්යාට ලියමි 10 - (සාෂෙන්කා වැන්යුෂින්) ||


ආදරණිය තාන්යා,

නුඹට මේ දවස් දෙක තුන ඇතුළත ලියන දෙවන ලිපිය මෙයයි. කලින් ලියමන බොහොම කලබලයෙන් ලියා අවසන් කිරීම පිළිබඳව සමාවෙන්න බෝනික්කී !! මට නුඹට ලියමන තැපැල් කිරීමටත්  නගර ශාලාවේ ඇති රැඟුම නැරඹීමටත්  වෙලා ඇතුව යා යුතුව තිබුනා. එනිසා ලියමනේ වැඩි විස්තරයක් ලියා එවන්න මට බැරි වීම පිළිබඳව මගේ කණගාටුව පිළිගන්න. පාව්කා මට ලියූ බව මම නුඹට කීවා නොවේද ? ඒ ලියමනෙන් මට හැඟුනේ පාව්කා දිනපොත කියවා ඇති බවක්. ඒ කොහොම උනත් මම ඒ ගැන ඔහුගෙන් ආයෙ අහන්න යන්න ඕන නෑ කියලයි මට හිතෙන්නේ. දිනපොතට වඩා මට ඔහුගේ ලියමන වටිනවා තාන්යා. මිටියාවතේ සිදු උන කිසිම දෙයක් ගැන මට ඔහුගෙන් අහන්න බෑ. ඔහුම ඒ ගැන ලියා එව්වෝතින් මිසක් මම ඒ ගැන ආයෙ අහන්න යන්නේ නෑ කියලයි මම හිතුවේ.

මම නැව් නැග්ග වග ඔහුට දන්වා තිබෙන්නේ මීෂා විය යුතුයි. ලුද්මිලා ඔහු එක්ක කතාවක් නෑ නේ !! ලියමන ඉතාම කෙටි එකක් උනත් බොහොම පිළිවෙලට කරුණු පෙලගස්වා තිබුනා. නැව් ගමන පිළිබඳව විස්තර එහි අසා තිබුණා.

"සාෂා, නුඹට මාත් එක්ක තරහ ඇති"

මම කොපමණ තරහ නෑ කියල කීවත් පව්ලූෂා එය පිළිනොගන්නා හැටි !! මිටියාවතේදී නම් මම කිවේ "පුදුම පණ්ඩිතකමක් නේ" කියලයි. ඒත් ලියමනක එහෙම ලියා යවන්නේ කොහොමද !! කටින් කියනවා තරම් දැනෙන්න ලියලා යවන්න මට පුළුවන් කමක් නෑ. තාන්යා, මම ව්ලැදිවොස්ටොක් වල තව මාසයක් පමණ රැඳී ඉන්නවා. ඊට පස්සේ කු(ර්)කීස් යන්නයි හිතුවේ. ඒත් මිටියාවතේදී මා ඉගෙනගත් දෑ අතරමග නවතා දමා ඒම පිළිබඳව අම්මාත් , තාත්තාත් , මල්ලීත් බොහොම කණස්සල්ලෙන් පසුවන්නේ. ඒ නිසා නැවත මිටියාවතට යනවාද නැද්ද කියා හිතන්න මට සිද්ද වෙලා. යූලියා නම් කියන්නේ ආයෙමත් මිටියාවතට යන්න කාලේ හරි කියලා. නුඹේ අදහස මොකද්ද ඒ ගැන ? නැව් නැගලා මෙහි නාවා නම් මෙහෙම නුඹට ලියන්න මම කියල කෙනෙක් ඉතුරු වෙන්නේ නැති වෙන්න ඉඩ තිබුණා. ඒත් දෛවය අපි හිතන තරම් නපුරු නෑ තාන්යා !! නුඹත් මමත් මිතුරියන් උනේ මාව මේ ලෝකේ තව ටික කාලයක් ඉතුරු කරන්න.

අද උදේ මම කණ්නාඩියක් ඉස්සරහට ගිහින් සාෂෙන්කාගේ මුහුණ දැකගත්තා. සාෂාගේ ඇස්වල දැන් දුක වෙනුවට බොහොම ගොඩක් ශක්තිය එකතුවෙලා බව මට පෙනුණා. ඒත් තවමත් ඇගේ හදවත බොහොම සංවේදියි. ඒ සංවේදීකම සාෂා අනිත් කිරිල්ලියන්ගෙන් වෙනස් එකියක් බවට පත්කරනවා කියලයි මට හිතුනේ. ඒ කොහොම වෙතත් ඈ දැන් වෙනදාට වඩා තරමක් ප්‍රීතියෙන්. පියානෝවක් ලැබීම නිසා ඇගේ අතැඟිලි වෙහෙසට පත් වෙලා !! තාන්යා, නුඹ දකින්න මට බොහොම ආසයි. නිවාඩුවක් ලදහොත් මා කු(ර්)කීස් පැමිණි විටක නුඹ දකින්න එන්නම්. නුඹේ ලස්සනම ලස්සන හිනාව දකින්න මම මග බලාගෙන.

සතුටින් ඉන්න තාන්යා පෙත්යූෂ්කින් !!

ආදරෙන්,


~සාෂා~


ප.ලි. නුඹේ කවියක් නොදැක දැන් බොහොම කල් ගතවුනා !! මීළඟ ලියමනේ මට තනුවක් යොදා ගයන්නම ලයිඩර් ගීතයක් ලියා එවනවා නම් බොහොම අගෙයි !! දැන් පියානෝවක් ඇති නිසා මට තනුවක් යෙදීම පහසුයි !!