||| දේදුණු ||| 

සත් පාට දේදුණු විතරමද ලස්සන ?
රන් තැඹිලි කඩන කොල්ලෙක්
නිල්ම නිල් ඉබ්බෙක් දකින
සත් පාට දේදුණු විතරමද ලස්සන ?
හැකිද සිව් වර්ණ දේදුන්නකට පායන්න
එකම අහසක එකම පැත්තෙන්
පුදුමයෙන් ඉපිලිලා බලාගෙන ඒ දෙසම
නොකියාද "අර බලන්! අමුතු දේදුන්නක්"

~අමා~

 

 

 ||| තනි තරුව |||

ඊයේ පෝයට පෑයු හඳ මට - තවම රවුමට පෙනෙනවා
තවම පෝයද හිතෙන තරමට - පිරී ඈතින් දිලෙනවා
පිපුණු කඩුපුල් සුවඳ සුළඟට - නැවුම් රස මුසු කරනවා
ඉවත ගනු බැරි මගේ නෙත් නුබ - ගැබ පුරා සැරිසරනවා

කිරි පැණිත් ඉල්ලා නුඹෙන් මම - හැඬු කාලය මැවෙනවා
නුඹේ හාවා බලෙන් ඉල්ලා  - ගන්න  ගිය හැටි හිතෙනවා
ලස්සනට නැමි පනාවක් වගෙ - ඉන්නේ කොහොමද හිතනවා
මාසෙ පෝයක් ආපු දවසට  - මම අඬපු වග දන්නවා

පුංචි දරුවෙක් කාලෙ මට නුඹ - පෙනුනෙ හඳ මාමෙක් වගෙයි
දැන් පෙනෙන්නේ කිරුළු පැළඳු - තරුණ අග රැජිණක් වගෙයි
නුඹේ අසලින් පායනා තනි  - තරුව දැන් මට විශේෂයි
නුඹට කවි ලී මගේ පන්හිඳ - දැන් ලියන්නේ තරුවටයි

වෙනදාට නුඹ නාවාම එන - කඳුළු දැන් හිමි තරුවටයි
ඒත් ඒ දුක අහන් ඉන්නේ - නුඹයි සුපුරුදු තනිකමයි
පෝය දා නා තනි තරුව මට - මතක් කෙරුවේ නුඹ තමයි
මෙතෙක් නොලියූ කවිය ලීවේ - ඒ නිසාවෙන් නුඹටමයි

~අමා~ 

 

|||  නුඹට ලියමි |||

එකෝමත් එක දාක දුටු හීනයක
මට මාව නොපෙනුනාට
වැඩි එළිය නැති
ඒ හීනෙම කොනක
හීනියට නුඹව පෙනුනා

එකෝමත් එක දාක ලියු කවක
මගේ වග නැතත්
හැම පදයක් ගානෙම
අඩුවක් පාඩුවක් නැතුව
නුඹ ගැනම ලියැවිලා තිබුණා

එකෝමත් එක දාක රෑ අහසක
කළු වලාකුල් බොහොම
අමාවක පොහොයක
එකම තරුවයි අහසට
ඒ තරුව නුඹ නේද සිතුනා

එකෝමත් එක තවත් දවසක
මට නුඹව නොපෙනෙන
නුඹට මම නොපෙනෙන
එදා රෑ ලියූ කවියෙ පද
මට මගේ නොවෙයි හිතුනා

~අමා~

 

 

||| සෙල්ලම  |||

කළු සුදු කොටු වැටුණ
චෙස් ලෑල්ලක අයිතිකරු නුඹ
සෙල්ලමක් තරමටම
හැමදේම වෙනස් වෙලා අද
එහෙට මෙහෙට ඇවිදින
සුදු කළු අමුතු ඉත්තො ගොඩක
අතරමං වෙලා මම
ඔව්.......නුඹ දිනනවා සෙල්ලම

මම පැරදිලා වැටෙනකොට
රෑ වෙලා හොඳටෝම 
බලාගෙනයි හිටියෙ මම
හිනාවෙනවා උන් හැමෝම මට
වෙන අතක වෙනුවට හැරුනාම 
නුඹේ ඇස් දිහාවට
පෙනුනේම හිස් කමක් විතරමයි
පතුල පෙනෙන ගැඹුරටම

රිදුනෙ මට විතරමද
අතරමං වෙලා කොටු සෙල්ලමක
යන්න කොටුවක් නැතිද
වටපිටක පැත්තක ඉතුරුව
ඉඩක් නෑ නුඹෙන් මට
පලා යන්නට පුවරුවෙන් පිට
පන්න පන්නා පහර දෙන්නෙම
දිනුම නුඹටම ඕන හන්දද

ධවල පිලි හැඳි රැජිණකව හිඳ
ආදරෙන් නුඹෙ කාල පැහැයට
යුධ වැදුම වී ගියා අමතක
ගිලිහුනා මා දැරූ සිහසුන
අවනතව හදවතට මුලසුන
දුන්න වරදට මෙයද දඬුවම
සුනු විසුනු කර ධවල බල ගෙන 
යනවාද නුඹ මගේ පණ සිඳ

~අමා~

 

 

||| අරලියා |||

සුදු පාට පෙති පහක
ගුලිවෙච්ච සුවඳ මට
දැනෙන්නේ පෝයදා
පන්සලේ සුවඳ සේ
ගහ යටම බිම වැටුණ
ඒත් තව හිනාවෙන
අරලියා මලේ නුඹ
පිණි දැකලා නෑ වගේ

පෝයදා වට්ටියක
ලස්සනට ඇහිරිලා
පන්සලට නුඹ යන්නෙ
විශාඛාවක් වගේ
ඒ සුවඳ පරදන්න
නුඹේ තැන අරගන්න
රෝස පෙති බැලුවාට
එමල් හැඩ මදි වගේ

සමනල්ලු රෝස මල්
වටකරන් හිටියාවෙ
නුඹේ ඔය ධවල වත
නොකිලිටිව තිබුනාවෙ
මිහිරිතම සුවඳ නුඹ
සුළඟටම දුන්නාවෙ
නුඹ දිහා බලන් තව
උවැසියෝ පිපුනාවෙ   

~අමා~