||| අරලියා |||
සුදු පාට පෙති පහක
ගුලිවෙච්ච සුවඳ මට
දැනෙන්නේ පෝයදා
පන්සලේ සුවඳ සේ
ගහ යටම බිම වැටුණ
ඒත් තව හිනාවෙන
අරලියා මලේ නුඹ
පිණි දැකලා නෑ වගේ
පෝයදා වට්ටියක
ලස්සනට ඇහිරිලා
පන්සලට නුඹ යන්නෙ
විශාඛාවක් වගේ
ඒ සුවඳ පරදන්න
නුඹේ තැන අරගන්න
රෝස පෙති බැලුවාට
එමල් හැඩ මදි වගේ
සමනල්ලු රෝස මල්
වටකරන් හිටියාවෙ
නුඹේ ඔය ධවල වත
නොකිලිටිව තිබුනාවෙ
මිහිරිතම සුවඳ නුඹ
සුළඟටම දුන්නාවෙ
නුඹ දිහා බලන් තව
උවැසියෝ පිපුනාවෙ
~අමා~
No comments:
Post a Comment