|| තාන්යාට ලියමි 9 - (සාෂෙන්කා වැන්යුෂින්) ||
ආදරණිය තාන්යා,
පුංචි සුරංගනාවී නුඹ සනීපෙන් ඉන්නවා නේද ?? අවසාන වරට මම නුඹට ලිවේ මීට සති දෙකකට කලින් නොවේද ?? මට සමාවෙන්න තාන්යා. මම පහුගිය සති දෙකේම ගතකළේ හරිම කලබලකාරී ජීවිතයක්. ව්ලැදිවොස්ටොක් වෙත පැමිණි වහාම නුඹට විදුලි පණිවුඩයක් එව්වා. නුඹට එය ලැබුණා නේද ? නුඹට බොහොම වැඩ රාජකාරි තිබෙන බව මම දන්නවා. ගිලන් වූ අයට ප්‍රතිකාර කිරීම ලහි ලහියේ සිද්ද වෙන බව මට ආරංචි උනා. යූලියාද මට ඒ ගැන වරක් ලියා එවා තිබුණා මට මතකයි. නුඹත් පරිස්සම් වෙන්න ඕනා. එයත් වැදගත් බව සිහි තබාගන්න. නුඹේ ඔය හිනාවම ඇති ගිලන් උන කෙනෙක් සුවපත් කරන්න !! එය ඒ තරමටම දැකුම්කළුයි තාන්යා. යූලියාත් ඒ ගැන නිතර වර්ණනා කරනවා නුඹට මතක ඇති.
මීට හරියටම සතියයි දවස් පහකට කලින් අපි ව්ලැදිවොස්ටොක් වෙත ළඟා වුනා. නැව තව තුන් මාසයක් මෙහි නැංගුරම් දමා තියේවි. ඒ කාලය අතරතුර මම තීරණයක් ගත යුතුව තිබෙනවා. නැවතත් නැව් නගිනවාද, නැතිනම් මෙහිම ජිවත් වෙනවාද කියා කිසිම අදහසක් මට තවමත් නෑ. මට නුඹට කියන්නට යමක් තිබෙනවා තාන්යා. මිට පෙර නුඹට එය නොකීවාට මට සමාවෙන්න තාන්යා. එහෙම කළේ නුඹේ හිතට තවත් හිතන්න යමක් එකතු කරන්න ඕන නැති නිසයි. නුඹේ ප්‍රශ්න අස්සේ මගේ ප්‍රශ්නද නුඹේ ඔය පුංචි හිතට දාන්නට මට හිත හදාගන්න බැරුව ගියා.
මම පාව්කාට ලීවා !! මට එහෙම නොකර ඉන්න පුළුවන් කමක් තිබුනේ නෑ .මීට සති දෙකකට පමණ උඩදී දවසක මම පව්ලූෂා මිකායෙව්ට ලිව්වා. මා එක්ක තරහ නෑ නේද නුඹේ වචන වලට පිටු පෑවාට ?? හැමදාමත් ඔහු සිහිනෙන් දැකීම නිසා මම බොහොම නොඉවසිලිවන්ත උනා. නොඉවසිල්ලෙන් ජීවත් වීම පහසු දෙයක් නොවන වග මටත් වඩා හොඳට නුඹ දන්නවා නොවේද ? එනිසා මම ඒ දිනවල නව තට්ටුව මතට ආවේ බොහොම රෑ බෝ උනාට පස්සේ. කපිතාන් වසිලියෙව්ගේ උකුසු ඇස් වලින් ගැලවෙන්න තිබුණු උවමනාවට මම නිතරම හිටියේ මූදට මූණලාගෙනයි. මම පාව්කාගෙන් පිළිතුරු බලාපොරොත්තු උනේ නෑ. කොටින්ම ඔහු ලියමන කියවාවි යැයිද බලාපොරොත්තු උනේ නෑ. ඒත් මොකද්දෝ හේතුවකට මම බලාපොරොත්තු වලින් ඈතට යනවා වෙනුවට ඒවා දිහා ඇස දල්වාගෙන බලන් ඉන්න පටන් අරගෙන තිබුණා. ඒත් වෙනදා වගේ ඒවාටම පමණක් හිත යොමුකරන්න හැකියාවක් මට තිබුනේ නෑ. පැයෙන් පැය ගෙවිලා දින ගනන් ගෙවිලා ගියා.
ව්ලැදිවෝස්ටොක් ඇවිත් කිහිප දවසකින් මට ලියමනක් ලැබී ඇති බව සේලරුවෙක් මට කිවා. නුඹවත් යූලියාවත් බොරිස්ලැව්වත් නැවත ලිවේ මන්දැයි මට තේරුම් ගන්න බැරි උනා. මම කල්පනාකරමින්ම ගිහින් ලියමන බාරගත්තා. මට ඇස අදහාගන්න බැරුව ගියා තාන්යා !!! බොහොම පුංචියට ලියපු ඒ අකුරු අඳුරගන්න මට අපහසු උනේ නෑ !! ඒ දකින්නේ හීනයක් ද කියලා මට හිතුනා. මගේ ආදරණිය යමහල - පාව්කා - පව්ලූෂා මිකායෙව් මගේ ලියමන කියවා මට පිළිතුරු ලියලා. අන්තිමට කළු අසරුවා පරාද උනා එහෙනම් !! මට ආයෙම මිටියාවතට ඉගිල්ලෙන්න හිතුනා කෙල්ලේ !! වැඩි විස්තර පසුවට නුඹට ලියා එවන්නම්.
ඒත් මට අදට සමුගන්න වෙනවා. අද හවස නගර ශාලාවේ ඇති රැඟුමක් බලන්න යන්න මම ටිකිති ලබා ගත්තා තාන්යා !! සියලුම විස්තර ලියා නැවත නුඹට ලියමනක් එවන්නම්.මම පොරොන්දු වෙනවා. එතෙක් නුඹට ආයුබෝවන් !! ව්ලැදිවෝස්ටොක් සිට එවන සුබ පැතුම්ද පිළිගන්න !!
ආදරෙන්,
~සාෂා~
ප.ලි. මම නවාතැන්ගෙන සිටින නිවසේ පියානෝවක් තිබෙනවා ! ඒ නිසා මට පාළුවක් නොදැනෙන තරම්. නිවෙස් හිමිකාරියත් මමත් පමණයි එහි ඉන්නේ. ඇයද මගේ වාදන අසන්නට ඉතාම ප්‍රියයි. නුඹද මෙහි සිටියා නම් කදිමයි තාන්යා !! එහෙමනම් නුඹට මගේ වැයුම් වලට ගයන්නටත් රඟන්නටත් තිබුණා !!
No comments:
Post a Comment