|| සාෂෙන්කාගේ දිනපොතෙන් - 12 ||
මෙච්චර කාලෙකට ලියපු හැම පිටුවකම ඉඩ වෙන්වුනේ නුඹටයි පාව්කා. නුඹේ නම නැති පිටුවක් නැති තරම්. ඒත් මේ දිනපොතේ මගේ හිතේ තියෙන දේ මගේ අතින්ම නොලියවෙන එක ලොකු අඩුවක් කියල මගේ හිත මට කියන්න පටන් අරන්. මගේ හිතේ පිරිච්ච දේ බොහොමයි. ඒ දේවල් ලියල ඉවර කරන්න එක දිගහැරුමක් මදි වෙයි. දිග හැරුම් දෙකකුත් මදිවෙයි !! මම දන්නේ නෑ !! මේ මුළු දිනපොතමත් මදි වෙයි !! එච්චරට ගොඩක් දේ මේ හිතේ පිරිලා. සාෂාගේ අතින් අද ඈ ගැනම ලියන්නයි මේ සූදානම.
පුංචි කෙල්ලක් කාලේ මගේ හිත පාරාදීසයක් වගේ. නුඹ වගේ නෙවෙයි පාව්කා. මම හැම දෙයක් ගැනම හිතුවේ හරිම සැහැල්ලුවෙන්. නුඹ ඒ කාලෙත් හැමදෙයක් ගැනම හරිම බැරෑරුම් විදියට හිතන්න පුරුදුවෙලයි හිටියේ. මම ආස කළේ පොප්ලර් ගස් හෙවණට වෙලා ඈතින් පේන වොල්ගාව දිහා බලන් ඉන්න, රතු පාට ලොකු බැලුමක නැගලා ලෝකේ වටේ යන්න - එහෙමත් නැත්නම් බෝට්ටුවක් නැගල වොල්ගාව දිගේ සවාරියක් යන්න !! සාෂා තවත් ආස කල දෙයක් තමයි සල්පිලේ තියන රතු බීම බීලා දිව රතුම රතු කරගන්න එක !! මේ එකක්වත් නැතිනම් බල්ලෙක් හරි පූසෙක් හරි හුරතල් කරන එක තමයි සාෂාගේ විනෝදාංශය උනේ. කුරුල්ලන් කූඩු හදනවා බලන් ඉන්නත් මම බොහොම ආස කළා. කවි ලියන්න වගේම පින්තුර කතා පොත් බලන්නත් සාෂෙන්කා හරිම කැමතියි. නුඹට ඒ එකම කවියක්වත් තේරෙන්නේ නෑ කියලා නුඹ මට දවසක් කිව්වා. නුඹට ඒ හැම දෙයක්ම පෙනුනේ "බොළඳ" වැඩ වගෙයි. පාවෙල් නිතරම කිවේ "සාෂා නුඹට නම් තියෙන්නේ ගිරා මොළයක්ම තමයි" කියලයි. ඒකට කමක් නෑ පාව්කා !! මම තරහ නෑ !! නුඹ බැලලයිකාව වයනවා වගේ මම ආස කලේ පියානෝව වයන්නයි. මම නුඹ වයනවා බලන් ඉන්න ආසා කලාට නුඹ මම වයනවා අහන් ඉන්න ආස කළාද කියලා මම දන්නේ නෑ.
සාෂා පුංචි කෙල්ලක් කාලේ පාව්කා ඇයට විශේෂ යාලුවෙක් විතරමයි. පාව්කා අනිත් අයට වඩා වෙනස් නිසා බොහොම ලේසියෙන් ඇගේ විශේෂ අවධානය දිනා ගත්තා. ඒත් සාෂා තවදුරටත් පුංචි කෙල්ලක් නෙවෙයි පාවෙල් !! ඇගේ හිතේ නුඹට බොහොම විශේෂ තැනක් තියෙනවා. බොහොම වෙනස් - විශේෂ හැඟීමක් ඇගේ හිතට රිංගලා !! නුඹ ඇගේ හිත ආක්‍රමණය කරලා !! හරියට නිකන් මහා ඇලෙක්සැන්ඩර් අධිරාජ්‍යයා වගෙයි !! ඇගේ හිතේ හැම බිම් අඟලක්ම නුඹ යටත් කරගෙන පාව්කා. නුඹ දැකීමෙන් ඈ බොහොම කලබලයට පත් වුනා. කතා කලෙත් බොහොම පරිස්සමෙන්. සාෂා නුඹේ දෑස් දිහා බලන්න පොඩි කාලේ ඉඳන්ම බයයි. දැන් තත්වය තවත් වෙනස්. ඈ නුඹේ දිහා බලන්නේ නුඹට නොදැනෙන්නයි. ඇගේ වෙනස ගැන නුඹට වගක්වත් නෑ පාව්කා. නුඹට තිබුනේ පුදුමාකාර හිතක්. මේ කියපු කිසිම වෙනසක් නුඹට වෙනසක් නොවුණු ගානයි. නුඹ එක්ක කතා කරද්දී ඇගේ හදවත බොහොම වේගයෙන් ගැහෙන්නට උනා. ඈ බොහොම බය උනා ඈට වගේම නුඹටත් ඒ සද්දය ඇසේවි කියා. නුඹ සාෂෙන්කාට කතා කල හැම වාරයක් පාසාම ඇගේ දෑත් අයිස් කැට දෙකක් වගේ සීතල උනා. නුඹ ගැනම සොයා ඈ බොහොම වෙහෙසට පත් වුනා. පාරාදීසයේ රජ කම නුඹට පැවරිලා පාවෙල් !! ඒත් නුඹ දන්නෙවත් නෑ !! දැන් ඒ පාරාදීසයේ රතු බැලුම් වලට ඉඩ නෑ . කවියට සහ පියානෝවට පමණක් එහි තවමත් ඉඩ ඉතුරු බව සාෂෙන්කා දැනගෙන හිටියා. වෙනදා වගේ ගිරවියක් වෙන්න සාෂාට බැරුව ගිහින්. මේ හැම දෙයක්ම මෙහෙම වෙන්න පටන් ගත්තේ හරියටම මීට අවුරුදු දෙකකට උඩදි පවුලූෂා !! මේ වෙනස්කම් ඔක්කොම එක්ක කාලය ගෙවිලා ගියා.නුඹේ වෙනසක් නෑ . ඒත් සාෂෙන්කා එන්න එන්නම වෙහෙසට පත්වුණා. ඇගේ කවි හිත හැමදාම අවදියෙන්. බොහොම දාට ඈ ඇගේම හදවතට තට්ටු කරලා හදවත එක්ක දොඩමලු උනා. ඒ හැමදෙයක්ම කවියක් කරලා පරිස්සමට ලියා තැබුවා.
ඇයිද නුඹ බලන්නේ - දවසේම මා දිහාම
ඉවර වෙන්නෙම නැතිද - තවත් ඔය කල්පනාව
යාවි මම යන්නම - හෙට අනිද්දා දිහාට
එදාටත් නැතිවේද -ඉවරයක් ඔය ලියැවිල්ල
හැඩි වෙලා හැමතනම - විසිරිලා කඩදාසි
රැළි නැගී නළලතට - රැඳී එහි දා බිඳිති
සුදු පාට කොලයකට - කොටුවෙලා හිතේ මිමි
තවත් ඇයි නොලියන්නේ - අමතකද පද පේළි
පිළිවෙලට අහුරාපු - රාක්කෙම එක කොනක
තාම මට පේනවා - රාමු කළ සිහිවටන
අමතකයි කියාගෙන - හිත තවත් රවට්ටන
සෙල්ලමක අතරමග - හිරවෙලා නොවෙද ඔබ
ඒත් මොකද්දෝ අවිවේකි බවක් සාෂා ට දැනුනා. සතුටක් හෝ දුකක් නැති මහා ගුප්ත හැඟීමකින් ඇගේ හිත පිරිලා. ඈ බොහොම ඉවසීමෙන් නුඹ දිහා බලන් හිටියා. මේ විදියට දවස් ගානක් එළිවෙන්න රෑ වෙන්න ඇති. එහෙම එලි වෙච්ච එක දවසක සාෂෙන්කා මුලින්ම කළු අසරුවාගේ හෙවණැල්ල පව්ලූෂා අසලින් දකිනවා. එදා ඉඳන් හැමදාම ඒ හෙවණැල්ල එන්න එන්නම තද පාට උනා !! අන්තිමට කළු අසරුවා නුඹේ හිතේ පදිංචි උනා පාව්කා !!! සාෂෙන්කාගේ හදවතට විෂ කැවූ කිණිස්සක් කිඳා බැහැලා. කළු අසරුවාගේ විෂ කැවූ කිණිසි දෙකෙන් එකක් සාෂා ගේ හදවතේ !! අනික පාව්කාගේ හිත ඇතුලේ !! සාෂා නුඹට කතා කරන්න කොපමණ උත්සාහ කලත් නුඹ නොවෙයි එකම එක වචනයක් වත් කතා කළේ. සාෂෙන්කා බොහොම කම්පා උනා. ඇගේ ආදරණිය යමහල යන්න යනවා කියල ඇය තේරුම් ගත්තා. මට තවමත් මේ හැමදෙයක්ම හරිම ප්‍රහේලිකාවක් පාව්කා. නුඹ ටිකින් ටික බොහොම වෙනස් උනා. ඒ වෙනසෙන් නුඹ ගලවගන්න නුඹ අහලකටවත් මට එන්න නුඹ ඉඩ දුන්නේ නෑ . නුඹේ හිත ඇතුලේ ගිනි ඇවිලෙනවා කියලා මට හිතෙනවා. ඒත් මගේ හිත එක පාරක් මැරිලා ගිහින් නුඹ වෙනුවෙන් ආයෙමත් ඇවිත් !! ඒ ෆීනික්ස් කිරිල්ලියන්ගේ හැටි පාව්කා !! තවමත් කිණිස්ස එහෙමමයි. විෂත් තවම එහෙමමයි. විෂ පැතිරෙන එක මට නතර කරන්න බෑ පාව්කා. ආපහු යන්න කාලය බොහොම ඉක්මණින් ඒවි. ඒත් යන්න කලින් ප්‍රහේලිකාවේ හිස් කොටු ටික පුරවගන්න මට උදව් කරන්න පාව්කා. කලින් පාරාදීසයක්ව තිබුන සාෂෙන්කාගේ හිත දැන් ඇගේම සොහොන් බිම බවට පත්වෙලා. උත්තර කියන්න අකමැතිම නම් එකම එක පාරක් හිනාවෙලා යන්න කලින් මට අතවනන්න විතරක් කළු අසරුවාගෙන් අවසර ඉල්ලා ගන්න ආදරණීය පවුලූෂා!!
~සාෂෙන්කා~
No comments:
Post a Comment