||සාෂෙන්කාගේ දිනපොතෙන් - 7 ||
"පාවෙල්, අපි යමුද හෙට නැටුම බලන්න ??"
"මට බෑ "
"ඇයි බෑ කියන්නේ ?? "
"මට ඕවා බලන්න වැඩි කැමැත්තක් නෑ "
"අනේ.....නැටුම් ලස්සනයි නේ පා.." මම කියල ඉවර කරන්නත් කලි නුඹ ආයෙමත් මැද්දට පැන්නා.
"ඇයි මට එන්න කියන්නේ ?? මීෂා එක්ක යන්නකෝ!"
"හා"
මම කිව්වෙ හරිම බිඳුණු හඬකින්. එක අතකට නුඹ නැටුම් බලන්න අකමැති වීම පුදුමයක් නෙවෙයි. ඒත් නැටුමත් සංගීතයත් අතර තියෙන්නෙ හරිම ලොකු බැඳීමක්. බැලලයිකාවක් වෙනුවෙන් පණ උනත් දෙන්න සුදානම් නුඹ නැටුමක් බලන්න යන්න තියා ඒ ගැන කතා කරන්නවත් කැමති නැති හැටි !! "සාෂා......නුඹ දුක් වෙන්න එපා.........පාව්කා එන්නෙ නැති වෙයි කියල මම නුඹට කලින්ම කිව්වනේ !! නුඹගෙ පණ්ඩිතකමට ආයෙම අහන්න ගිහින් රිද්දගත්තට මට දොස් කියන්න එපා ඔන්න" හිත මට කිව්වා. ඒත් දුකටත් වඩා මගේ හිත පිරිලා තිබුණේ තරහෙන් පාව්කා !! මම අකමැතිම රතු පාට ගෙඩි රසයි කිව්වේ නුඹට දුක හිතෙයි කියලා !! නුඹ කියන ලොකු ලොකු විකාර දේවල් අහන් හිටියෙත් එහෙම නොකලොත් නුඹට දුක හිතෙයි කියලා. එත් මට පේන හැටියට නුඹට දුක දැනෙන්නේ නැති හැඩයි පව්ලූෂා ! අහිංසක මටම ඒ දුක් උහුලන්න වෙලා !! නුඹට දුක හිතෙනවට අකමැති මටම ඒ දුක දරාගන්න වෙලා. "මේ පටන්ගැන්ම විතරයි සාෂෙන්කා! තව ඉස්සරහට නුඹට තවත් දුක හිතෙනවා සත්තකයි !!" හිත මට කියාගෙන කියාගෙන ගියේ කිසිම අනුකම්පාවකින් තොරවයි. නිහඬතාව දරාගන්න බැරිම තැන මම ආයෙම හඬ අවදි කළා.
"බැලලයිකාව අතට ගත්තම නම් සිහියක් නෑ !"
මට ඉකි ගැසුණේ නුඹ නේන නිසා දුකට නෙවෙයි පාව්කා. මට ඉකි ගැසුණේ මට මම ගැනම ඇතිවූ අනුකම්පාවෙන්. මම ආයෙමත් කතා කරන්න පටන් ගත්තා.
"දැකලවත් නැති මාෂෙක්‌ගෙන් මෂූර්කාවකට එනවද අහනවා !! මේ පෙන්න ඉන්න සාෂා නැටුමක් බලන්න යන්න කතා කරාම බෑ කියනවා "
"මෂූර්කා නැටුමට හෙට - නුඹ එනවා ද
බැලලයිකාව වයන්නම් මම තාලෙට
මාෂා නුඹ හෙට එනවාද ??
මෂූර්කාව හෙටයි - නුඹ රඟනවා ද "
මම කියාගෙන කියාගෙන ගියේ කට ඇද කරගෙන හරිම තරහෙන් .
මම එහෙම කියනකොට නුඹ කට කොනෙන් හිනා උනා.
"අපි වෙන දවසක යමු සාෂා" නුඹ එහෙමවත් කියයි කියල මම බලාපොරොත්තු උනා. ඒත් නුඹ ආයෙමත් අර කිසිම හැඟීමක් නැති මූණ හදාගෙන කල්පනා කරනවා.
"සාෂා, නුඹ විශ්වාස කරන්න අකමැති උනත් දැන් නම් පාව්කාට මොකක් නමුත් බොහොම ලොකු දෙයක් නුඹෙන් හංගන්න වෙලා බව මට සහතිකයි !! තවත් රිද්දගන්නේ නැතුව පාඩුවේ පැත්තකට වෙලා ඉන්න එකයි තියෙන්නේ !!" ආයෙමත් හිත කෑගහන්න ගත්තා. හිත එදා මට කිව්වේ ඇත්තමද පාව්කා ??? මම තවමත් කිසිම දෙයක් දන්නේ නෑ . නුඹේ කටින්ම නුඹ කැමති දවසක මට ඒ හැම දෙයක්ම කියන්න පාවෙල්. මම අහන් ඉන්න සුදානම්. ඒත් මට තව ගොඩක් කල් ඉතුරු වෙලා නැතිබව මතක තියාගන්න පාව්කා. නුඹ එනකන් මම මග බලන් ඉන්නවා.
~සාෂෙන්කා~
No comments:
Post a Comment